Dat was even geleden sinds ons vorige blog. In de tussentijd zijn we vooral aan het genieten geweest van de Italiaanse zon, maar ik zal nog even vertellen hoe we daar terecht zijn gekomen.
Op onze derde dag in Wenen hebben we ons opgesplitst. Derk is met Livia en Ezra wezen wandelen en zij zijn gaan kijken bij Schlos Schönbrunn. Joska en Amelie zijn in de stad naar het Sissi museum geweest, waar Amelie vooral onder de indruk was van het verhaal van Sissi wat alles behalve sprookjesachtig was. Hierna zijn Joska en Amelie nog lekker samen wezen lunchen en weer terug gegaan naar de camper. We moesten voor 17 uur de camperplaats verlaten en wilden alle vijf nog even douchen, zo konden we schoon en in pyjama verder richting de plek waar we die avond zouden overnachten.
Zoals we al in het vorige blog schreven waren de weersvoorspellingen voor Oostenrijk vrij slecht, volgens mij vergelijkbaar met het weer dat het de afgelopen weken in Nederland was. Maar met goede hoop zijn we toch naar een leuke camperplaats een uurtje verderop gereden. Hier overnachtten we naast de herten en was een heel leuke speeltuin. Helaas regende het non-stop en besloten we de volgende dag om 13 uur na een lunch van Schnitzels verder te rijden. Ons doel: Italië, want daar waren de voorspellingen wel goed!
We hebben die dag voor één keer echt lang moeten rijden, onderweg zijn we nog even gestopt op een plek waar nog volop verse sneeuw lag en hebben de kinderen een paar minuten (want het was snel koud zonder juiste kleding) in de sneeuw gespeeld. Ezra zei de volgende dag dat hij het de leukste dag vond, want hij mocht lekker veel op de iPad en Amelie vond het juist de stomste dag. Hoe dan ook we beloofden niet meer zo lang te rijden, maar we konden wel meteen genieten van de temperaturen die veel aangenamer waren in Italië. De eerste paar dagen verbleven we op een camperplaats in het dorpje Valvasone, een dorpje dat nog stamt uit de tijd van de Romeinen, waar we veel in het aangrenzende park met de speeltuin hebben doorgebracht. Direct ontdekten we de gastvrijheid van de lokale Italianen en werden uitgenodigd voor een dorpsfeest de week erna, maar toen waren we alweer verderop gegaan. Met ons verblijf in Valvasone was het idee trouwens dat we nog konden afbuigen naar Slovenië en Kroatië (het oorspronkelijke plan), maar de weersvoorspellingen bleven vooral in Italië goed dus om die reden zijn we verder naar beneden gezakt.
En in Italië hebben we vooral van het goede leven genoten, in het zonnetje met lekkere pasta’s en pizza’s. We komen sowieso tonnetje rond terug, Derk heeft al hardloopschoenen gekocht om dit bij zichzelf te voorkomen. We hebben wat dorpjes bezocht, maar nog geen grote plaatsen. We hebben twee keer twee nachten op een boerencamping geslapen waar ze onder andere ezels hadden en de kinderen heerlijk hebben kunnen spelen. Ook hebben we twee keer op een grasveld overnacht waar dat mocht. Momenteel verblijven we op een wat grotere camping in de Toscaanse bergen. Op zich een hele leuke camping, met zelfs een heel mooi buitenzwembad. Maar Joska had bij het kiezen even niet gekeken naar het weer, dus hebben we vandaag onze eerste dag slecht weer in Italië. En twijfelen we om morgenochtend toch weer verder te rijden terug naar het ‘platte land’. Ter vergelijking: zondag tikten we de 25 graden aan en smachten we naar een zwembad. Vandaag, dinsdag, zitten we in de bergen met mist, veel regen en komt de temperatuur niet boven de 10 graden uit 😅
Het plan is dat we de komende weken in Italië blijven, het rustige tempo bevalt ons hier wel. Wel willen we nog een aantal steden gaan bezoeken, zeker nu het nog niet zo heel warm is, om vervolgens via de kustlijn terug naar boven te rijden. We hebben gisteren wel de overtocht van Spanje naar Engeland geboekt, omdat deze in de hele maand juli al vol bleek te zijn 😂 29 juni gaan we dus in ieder geval overvaren naar Engeland. En zo goed als we zijn in plannen kwamen we er gisteren ook achter dat de overtocht die we voor de terugweg wilden al volgeboekt is, dus we komen waarschijnlijk via een andere route en 1 dagje eerder dan gepland terug. Gelukkig stelt 1 dag op vier maanden niet zoveel voor.
Tot slot merken we dat we echt onze draai gevonden hebben qua ritme. We bouwen nu elke avond het zitje in de camper om tot een 3e bed, dat is even gedoe maar hierdoor slaapt iedereen wel beter want de kinderen worden ’s ochtends minder snel wakker van elkaar. Er wordt nog steeds veel gespeeld, met z’n drieën want we zijn nog geen Nederlandse kinderen tegengekomen en alleen Ezra durft met andere kindjes te spelen ☺️. Van de week stonden we op een camperplaats bij een plaatsje genaamd Adria en daar hadden Amelie en Ezra een Nederlandse camper ontdekt. Of ze daar even gedag mochten zeggen. Ja hoor ga jullie gang, maar als de mensen het niet fijn vinden dan moeten jullie wel terugkomen zeiden wij. Nou deze mensen, die zelf een opa en oma waren, weten inmiddels alles over ons gezin, ons levensverhaal en onze plannen de komende maanden want Amelie en Ezra zijn gezellig bij ze in de camper gaan zitten en hebben voluit zitten vertellen. Maar ze vonden het gelukkig gezellig.
